Ciepła niedziela w Iwoniczu-Zdroju. Turyści zjechali do uzdrowiska [ZDJĘCIA]

Iwonicz-Zdrój słynie z obfitych źródeł wód mineralnych, takich jak wody kwasowęglowe: chlorkowo-wodorowęglanowo-sodowe, fluorkowe, bromkowe, jodkowe i borowe. Te źródła oraz unikalny mikroklimat, charakteryzujący się wysoką zawartością jodu, bromu i ozonu w powietrzu, były podstawą do założenia uzdrowiska, które jest jednym z najstarszych w Polsce. Znane już w 1578 roku, zyskało sławę w całej Europie w XVII wieku, a jego rozkwit przypadł na połowę XIX wieku.

Iwonicz-Zdrój oferuje szeroki zakres usług leczniczych, obejmujących neurologię, gastrologię, laryngologię, leczenie narządów ruchu, dróg oddechowych oraz skóry. Kuracjusze mają dostęp do licznych sanatoriów, ośrodków wczasowych, pensjonatów, szpitala uzdrowiskowego, pijalni wód mineralnych, nowoczesnego zakładu przyrodoleczniczego, bazy rekreacyjnej i sportowej, kina oraz obiektów gastronomicznych.

Iwonicz-Zdrój, nazywany "perłą podkarpackich uzdrowisk", przyciąga również inwestorów budujących obiekty wypoczynkowe i turystyczne. Tereny pod tego rodzaju inwestycje są dostępne na obrzeżach miasta oraz w pobliskich wsiach. Władze samorządowe wspierają inicjatywy służące rozwojowi gminy, ułatwiając podejmowanie inwestycji.

Gmina Iwonicz-Zdrój jest jedną z najbardziej gospodarnych w województwie podkarpackim i szeroko otwiera swoje drzwi dla gości z kraju i zagranicy, a Iwonicz-Zdrój to prawdziwa wizytówka Podkarpacia.

Historia Iwonicza sięga XIV wieku, kiedy to wieś została założona w dolinie potoku Iwonka na prawie niemieckim w XV wieku. W pierwszej połowie XV wieku powstał modrzewiowy kościół parafialny. W okresie reformacji, właściciele Iwonicza wybudowali zbór ariański z pięknym zegarem słonecznym. W XVII i XVIII wieku Iwonicz doświadczał wielu nieszczęść, takich jak powodzie, pożary i epidemie, jednak stopniowo się rozwijał.

W 1799 roku Iwonicz przeszedł w ręce rodu Załuskich, którzy znacznie przyczynili się do jego rozwoju, zakładając uzdrowisko. W drugiej połowie XIX wieku zbudowano eklektyczny dwór, będący siedzibą rodową. Pod koniec XIX wieku rozpoczęto eksploatację złóż ropy naftowej, co przyspieszyło rozwój miejscowości.

W XX wieku nastąpił dalszy rozwój Iwonicza, mimo zniszczeń wojennych i trudności okresu międzywojennego. Po II wojnie światowej, majątek Załuskich został przejęty przez państwo, a miejscowość została podzielona administracyjnie na Iwonicz i Iwonicz-Zdrój w 1955 roku. Współcześnie Iwonicz-Zdrój dynamicznie się rozwija, z rosnącą liczbą mieszkańców, nowymi ośrodkami edukacyjnymi i przedsiębiorstwami produkcyjnymi.

Iwonicz-Zdrój pozostaje jednym z najstarszych polskich uzdrowisk, znanym już w 1578 roku dzięki "Cieplicom" Wojciecha Oczki. W XIX wieku uzdrowisko zaczęło intensywnie się rozwijać, przyciągając gości z całej Europy. Do wybuchu I wojny światowej, Iwonicz-Zdrój przeżywał dynamiczny rozwój, z nowymi obiektami uzdrowiskowymi i rosnącą liczbą kuracjuszy.

Źródło: https://iwonicz-zdroj.pl/iwonicz-zdroj/